Strzigani łowiec w Nydku

NYDEK Na posiónku u Michała Milerskigo w Nydku pod Ostrym w zeszłóm sobote zaś było wiesioło. Łowce przez rok łobrosły wełnóm jak kudłaty pies i trzeba było ich łostrzigać. A że u góroli sie nie robi nic pocichu, to i z tego strziganio zrobili fajnóm zabawe – „Majstrowstwa Góroli w strziganiu owiec”.

Gazda Michał Milerski na poczóntek zagroł na trombicie tak, że echo sie po całym gróniu rozniósło. Przedstawił strzigoczy. Było ich piynć: Michał Staszowski – mistrz z łóńskigo roku, Martin Szmek i jego syn – Martin junior, Marek Langer, kiery przijechoł aż ze Zlína. W tym roku piyrszy roz strzigoł łowce aji syn Milerskich nejmłodszi Janek.

Potym sie już wszecy chycili maszinek, a zaczli strzigać, bo w koszorze na łostrzigani czakało 200 łowiec. Strzigało sie maszinkami elektrycznymi, ale aji nożicami – ryncznie, aby ludzie, kierzi sie prziszli podziwać, widzieli, jako sie łowce strzigało hań downi.

Gazda wszecko komentowoł. Potym sie sóm chycił maszinki, a pokozoł wszeckim, że aji łón umiy strzigać łowce.

Jak sie strzigocze kapke rozgrzoli, to zaczły majstrostwa. Każdy ze strzigoczi se wybroł jednóm nieostrziganóm łowce, gazda odrachowoł – Trzi, dwa, jedyn start – i zaczło sie strzigani na czas, kiery mierziła gaździno. Nejrychli łowce łostrzigoł zaś Michał Staszowski – 1 minuta i 7 sekund. Drugi był Martin junior, w tym roku sie mu podarziło przeskoczyć swojigo tate, trzeci był Marek Langer.

Strzigocze byli zgrzoci, ale nejwiyncej harowali podowocze. Gazdowie muszóm każdy rok pytać nowych, bo to je tako drzina, że to żodyn podrugi roz nie chce robić.

Każdy strzigocz dostoł jakómsi pieknóm nagrode, ale głównóm – pieknóm rzeźbe łowczorza z łowcami od Pawła Kufy – dostoł Michał Staszowski.

Michał Milerski podziynkowoł swojej babie za pomoc i porwoł jóm do łowiynzioka. Do roboty i zabawy śpiywały i grały kapela Czerchla i Bezmiana. Na jedzyni były placki na blaszi, barani gulasz, oscypki. Aji wypić było co…

W nowo postawiónej stodole była możność połoglóndać rzeźby Pawła Kufy i koronki Tereski Szotkowskiej.

Tak zaś za rok.

Komentáře