Jako strasziło na kościele
Roz strasziło na kościele, łokropnie strasziło. A tóż dycki cosi wołało: „Co
je jedyn, co je dwa, co je trzi, co je sztyry, co je piyńć, szejś, siedym, łosiym, aż
dwanoście”. Ale żodyn nie wiedzioł. Aż sie to doniysło ksiyndzóm, biskupóm.
Wszecko sie zjechało, bo to dusza woło. – „Tak pudymy poczuwać, czi to prowda
skuteczno”.
I prziszli, i tu woło jednóm noc, drugóm noc, jak ci ksiyndzowie tam byli.
łUni stojóm i nic, nic. Aż tu jidzie żrocz, łokropnie pijany. – „Co tu stojicie?”
– „A dy tu straszi”. A już mu to tam pieknie powiedzieli, choć to byli ksiyndzowie.
Bo cóż z gupim poczniecie, z pijanym? – „No, tu straszi, a trzeja łodpowiedzieć,
ale nie wiymy”. – „Doczkejcie”. Stanył, a ci też stojóm. Tu woło, co je jedyn.
– „Jedyn je Bóg” – tyn pijok powiado. Co je dwa? – „Bóg Syn”.
Trzi. – „Bóg, Syn, Duch Świynty”. Aż prziszło, co je dwanoście? – „Tela je
apostołów”. Tak ty sakramynta wszecki powiadoł, aż doszeł do dwaności apostołów.
A tu zawoło z wieże: „Niech ci to Bóg zapłaci a wynagrodzi, boś mie
wybawił”. Tóż ci nic nie wiedzieli tymu pómóc, ale pijok to zrobił.
O autorce vyprávění: Anna Chybidziurowa se narodila v Bukovci na sklonku panování císaře Františka Josefa I., 26. července 1898 ve dvoru u Wocławků (Wocławky). Rovněž její rodiče pocházeli z Bukovce, otec z osady Malinky, matka Marie rozená Ćmielová z Markova. Její vypravěčské nadání obdivovali všichni od Hrčavy po Bukovec.
Děkujeme autorovi publikace Karolowi Danielowi Kadłubcovi a vydavateli – spolku Ducatus Teschinensis – za souhlas s publikováním na našem portálu vybraných povídek z knihy Opowiado Anna Chybidziurowa. Publikaci (již II. vydání) lze zakoupit v regionálních knihkupectvích.
Komentáře
